De thuisreis

Dirk moest 's avonds nog naar een feestje en wilde daarom uiterlijk om 16:00 uur thuis zijn. Dus onze broodjes (incl. ontbijt) al de laatste avond klaargemaakt, vroeg naar bed gegaan en de wekkers dus gezet om 04:15.

Nadat we onze koppen onder de kraan gehouden hadden, de vreettegels geschrobd en de auto ingeladen, zijn we om 05:10 zijn we vertrokken. We zijn heen gekomen met de ferry van Helsingør-Helsingborg en reizen terug via de Øresundbrug.

Eigenlijk is het een brug-/tunnelverbinding tussen Zweden en Denemarken, met het tunneldeel aan de Deense kant.

Als we de tunnel net zijn uit gereden ziet Dirk op de linkerbaan een auto met rare witte achterlichten. Net als hij Rene daarop wil wijzen, zien ze beiden dat het een spookrijder is. Voordat we het ons goed realiseren maakt deze net tussen ons (let wel wij rijden 100 km/uur) en onze voorgangers een U-bocht en rijdt nu in de goede richting op de vluchtstrook. Rene denkt in het voorbij gaan nog te hebben gezien dat het geen Deens kenteken betrof en hij dacht een Tjech. Dit alles speelde zich in 2 of 3 seconden af. Na 10 minuten kwam onze hartslag pas weer een beetje op normaal niveau.

30 minuten later haalt Dirk op stuk met 3 banen een vrachtauto in die behoorlijk slingert en naar links over de rijstrookmarkering komt (was zeker met zijn telefoon aan het spelen) We hebben het net opkomende zonnetje links voor de auto en dat maakt het zicht ook al niet helemaal toppie. Alle aandacht is dus gevestigd op de vrachtauto en Dirk moet zelfs iets naar links sturen. Door de opkomende zon ziet we niet dat er een dood hert op de weg ligt, dat net met zijn kop aan de linkerzijde van onze rijstrook ligt. Gevolg dat we, naar links geduwd door die vrachtauto, daar met een luide bonk overheen rijden. De angst voor een lekke band is groot, maar gelukkig laden de druksensors in de banden geen lekkage zien en lijkt en ook geen andere schade te zijn opgetreden. Ook hier duurt het weer even voor onze hartslag weer normaal is. Verder loopt alles gelukkig rustig.

We kunnen ons buiten de regelmatige rust stopt niet veel vertraging veroorloven en houden de file-informatie op onze tomtom-live goed in de gaten. Onderweg zijn nogal wat wegwerkzaamheden en risico op file's. Net voor Hamburg begint de Tomtom aan te geven dat er verderop een vertraging van zo'n 71 minuten is en vraagt of we een alternatieve route willen rijden. Rene checkt via de google wat er aan de hand is. Echter die geeft geen bijzonderheden te zien en we hebben geen zin in de binnenstad van Hamburg. We rijden dus de ene na de andere baustelle voorbij met slechts enkele minuten vertraging. Maar steeds blijft die 70 minuten vertraging staan. Gek genoeg is die soms ook weg om vervolgens na een paar minuten weer terug te zijn. We vertrouwen daarom in 1e instantie maar op Google. Net voor Bremen komen we bij een baustelle die helemaal niets voorstelt toch in langzaam rijdend en stilstaand verkeer terecht. Dirk vertrouwd het niet en laat de routeplannen opnieuw de snelste route berekenen. En ja hoor, die geeft opnieuw aan dat we beter via noord-Nederland kunnen rijden. Google laat echter nog steeds geen enkel probleem zien. Toch stuurt Dirk de 1e de beste afrit af en volgt de tomtom. Achteraf maar goed want 's avonds thuis gecheckt bleek er wel degelijk een enorme file te hebben gestaan en dat we echt de laatst mogelijke afrit genomen hebben. Nu kwamen we via Groningen (het moet maar meezitten, want de weg was ook bij Meppen afgesloten) toch nog mooi op tijd thuis.

Einde van een leerzame visvakantie.

6e en laatste Visdag

Vandaag was het weer bericht weer niet je van het. s’ Morgens zou het 3 bft zijn en zo rond 12:00 uur zou het 5 bft worden.

Opnieuw vroeg op om op tijd te kunnen uitvaren. Eerste klusje was het inmaken van de zure haring. Gisterenavond had Dirk de azijn al klaargemaakt en de potten voorgevuld met gesneden uien en kruiden. Omdat gisterenavond de azijn nog niet koud was moest dat vanochtend nog even gedaan worden.

Vandaag richting het eiland Ven (ligt voor Karlskrona). Dat is zo’n 10 km varen. We zijn de haven nog niet uit en we merken aan de deining al dat er buiten meer golven staan dan je zou verwachten 3 bft en buiten de haven blijkt dus inderdaad dat het effe iets harder waait.

Om ons nog verder te verrassen begint het ook nog te regenen en werkt de GPS niet. We zien het eiland niet en varen dus de zo’n 3 kwartier volledig op het gevoel. Gelukkig zien we op de AIS wel de schepen die er varen (en daarmee de scheepvaartroutes die als houvast dienen voor onze koers). We komen wonderwel precies aan waar we wilden en tijdens het beraad over waar te gaan vissen begint ook de GPS spontaan te werken. Vlakbij blijkt een wrakje te liggen dat we even met de 3D dieptemeter bekijken. Toch bijzonder om dat te zien.Bij de ferryhaven van Ven vinden we een grote school haring en stoppen we omdat die stek ook veelbelovend is voor platvis. Dirk trekt nog een 15 haringen om te pekelen en ondertussen vangt Wiegert nog een gulletje en een schar.Daarna door naar de zuidpunt van Ven. We kunnen daar maar moeilijk goede stekken vinden. Net na de middag is de wind ook echt naar 5 bft aangetrokken en besluiten we terug te gaan richting de haven. Na een onstuimige terugreis (onze nieren zitten gelukkig nog op zijn plek) vissen we nog een paar uurtjes op een bankje net ten noorden van de haven en vangen daar nog een paar scharren en Wiegert zowaar een mooie gul.Verder vangt vooral Wiegert diverse stinkende botten die hij vervolgens telkens met een kusje terugzet (de komende weken zal die dus wel uit zijn mond stinken!)

Aan alles komt een eind, dus ook aan deze visreis. Om half vier gaan we terug naar de haven om de boot af te tanken en over te dragen aan Teddy. Wiegert doet nog een poging de boot vol te laten lopen met water. We denken dat hij niet weet dat de boot een lenspomp heeft

Teddy is echt een geweldige kerel die ons deze week verschillende tips heeft gegeven, materiaal om te gebruiken en een extra bootdag. Het was een leerzaam weekje. Vanavond pizza’s gehaald bij de pizzeria die zo ongeveer onze buren zijn. Vermoedelijk zijn de uitbaters nog nooit in Italië geweest. De pizza’s waren bijzonder van samenstelling. Gelukkig wel goed te eten, maar absoluut niets van Italië.Morgen reizen we terug naar Nederland.

De vijfde visdag

De tweede dag op zee, een blauwe lucht en geen regen gehad.

Allereerst het standaard ritueel de kat voeren die we bij het huis bij-in hebben gehuurd (lees de beschrijving maar er op na)Vanochtend naar het Noorden voorbij het Slot in Helsingör, waar volgens de boot-eigenaar tarbot te vinden zou zijn. Helaas die hebben we niet gevangen, wel stroomde het daar heel hard en zaten er veel planten on het water (apenhaar) wat er wel veel zaten waren haringen en daar heeft Dirk wel zijn slag geslagen. Maar alles zit dan wel onder de schubben van die beesten. In de middag weer terug naar de platvis-stek Disken, waar we een flink aantal schollen en scharren hebben gevangen. Wiegert heeft er 1 gevangen van 45 cm. Vanavond niet uit eten maar de macaroni smaakte er niet minder om. Nu tijdens het schrijven van de blog wordt er druk gefileerd en ingepakt om de vis in te vriezen. Morgen alweer de laatste visdag.

De vierde visdag

De vierde dag

Hoera de eerste visdag op zee!! Gisterenavond werd de wind al minder en de verwachting was dat het vandaag stralend weer zou worden. Vanochtend vroeg op 6 uur, ontbijten, spullen in de auto en rijden naar de boot. On 8 uur voeren we de haven uit.

Al vrij snel hadden we haringen te pakken op de haring paternosters met 7 haken. Daarna naar het midden van de Sont naar een plek genaamd Disken (een soort zandbank) midden in de vaargeul. Daar werden de eerste schollen en scharren gevangen. Ook al waren de aanbeten niet heel fel. De lucht werd al donkerder en in de verte verschenen de eerste buien. De ellende werd nog erger toen de wind erbij kwam, dikke vlagen, zodat van subtiel vissen geen sprake kon zijn. We driften met 2 knots (bijna 4 km/ uur) veel te hard. Op de haring paternosters vingen we ook gepen, een waar spektakel want ze joegen soms heel dicht bij de boot. Helaas bleef de regen en de wind aanhouden, en ging zelfs over in hagel zodat we halverwege de middag moesten stoppen omdat er ook al onweer gehoord was.Al met al een heel avontuur weer.In de avond aten we bij de WOK om de hoek, lekker snel omdat de vis nog verder schoongemaakt moet worden en worden ingevroren.

3e not a fishing day (da’s bijna Engels)

Hopelijk vandaag de laatste dag met wind. Na het ontbijt eens rustig bedacht wat te doen vandaag. We zijn er dus maar een cultureel dagje van gaan maken. We gaan eerst naar Landskrona. Onderweg naar Landskrona hebben we nog azijn, suiker, drop (Wiegert is verhouden geworden!), chocolade met salmiak en en rode uien gekocht. De azijn, uien en suiker zijn vooral bedoeld voor het inmaken van de haringen die we ons voorgenomen hebben om te vangen morgen.

Landskrona was lange tijd de enige diep water haven van Zweden en dus een belangrijk object om te verdedigen. Er staat dus een imposant verdedigingswerk (de Citadel) dat eeuwenlang de stad en de haven tegen invallers verdedigd heeft. Als je de Denen veroveringsdrift kent en ziet hoe dicht bij die zijn (je ziet aan de horizon de gebouwen van Kopenhagen) dat snap je dat dit niet voor niets gedaan is. Laat Trump maar oppassen! Een nieuwe schutter heeft zich al aangemeld om de kanonnen op de haven te beklimmen!

Op de haven verder een replica van het vrouwtje van Stavoren (denken we). Het voelt zo thuis dat Wiegert en Dirk er niet vanaf kunnen blijven.

We waaien op de haven bijna onze broek uit. Windkracht 7 met uitschieters naar 8 en een temperatuur van slechts 13 graden maken het, hoewel de helft van de tijd de zon schijnt, toch enigszins guur.

Na Landskrona rijden we via de haven van Råå terug. In de haven kijken we nog even bij de boot. Die ligt daar nog steeds op ons te wachten.

Snel even een kijkje aan boord genomen en de geur opgesnoven, daarna besluiten we om door te rijden naar het slot van Helsingborg. Daar hebben we een rondje gewandeld en de restanten van het slot bekeken.Ik denk dat Wiegert en Rene niet goed kunnen lezen (ten minste dat hoop ik) want ze gingen onderweg toch wel op een bedenkelijk plekje zitten.

Eenmaal terug in het huis in Ramlösa (beroemd vanwege het bronwater)

stappen we net de auto uit als we overvallen worden door een hagelbui. Wiegert had bijna bulten op zijn kop van de hagel!

Thuis nog maar eens wat lijntjes knopen en spullen sorteren voor morgen, dat toch echt een serieuze visdag moet gaan worden. We besluiten om vroeg op pas te gaan en er een lange dag van te maken. We moeten ten slotte uren inhalen. Rene heeft uitgevonden hoe hij en Wiegert vanavond via de TV en internet naar het voetbal (Ajax) kunnen kijken.

Inmiddels is de wind al aardig afgenomen tot ca 5 bft en gaan we er dus zeker uit morgenochtend uit naar buiten de sund op!

De 2e “visdag”

De dag stond helaas weer in het teken van veel wind. Om aan een nieuwe visstek te komen zijn we naar een hengelsportzaak in Helsingborg gegaan.

In een zeer gemoedelijke sfeer met de daar aanwezige (koffie-drinkende) klanten werden we gewezen op de Ronne Å, de lokale rivier, in het bijzonder de riviermonding dicht bij zee waar grote zeeforel te vangen zou zijn. Na een half uur rijden waren we in Ängelholm. Daar bleek door de harde wind de waterstand ruim een halve meter verhoogd waardoor het zeer moeilijk was de visvlonders te bereiken die nu in het water dreven (in het riet) en ook het looppad was zelfs met laarzen amper doorwaadbaar.

Vissen bleek helaas onmogelijk. Een bezoek aan het nabij gelegen strand gaf een duidelijk beeld: absoluut geen visweer, bij deze windkracht 7, hele hoge golven en veel schuim op het strand.

We zijn in iedergeval gezandstraald bij de auto aangekomen.

De middag hebben we thuis doorgebracht, het huisdier ... een grote spin vertroeteld, en René heeft een blokje hardgelopen.

1e “ Visdag”

Zondag zou onze 1e visdag zijn. Hoewel het weerbericht niet echt gunstig was hebben we de spullen in de auto geladen. Op de haven bleken de golven over de pier te spatten. Helaas zit een lagedrukgebied dat boven Noorwegen ligt ons een beetje dwars. Gevolg een straffe westelijke windkracht 6 met uitschieters naar 8. We zijn dus niet de zee op gegaan met ons prachtige schip want we vonden de golven wat te hoog.

Nog even gezocht of er ergens langs de kust een beetje beschutte pier te vinden was. Al zoekende kwamen we op het naaktstrand van Helsingborg. Aan de rand van het parkeerterrein stond een grote auto geparkeerd met een man aan het stuur en toen Dirk er langs liep kwam er net eenmevrouw omhoog, die waarschijnlijk een muntje aan het zoeken was dat in de auto op de grond was gevallen. Wat de reden was weten we niet, maar na wat gesticuleerde gebaren van de chauffeur reden ze al snel weg.

We zijn als alternatief op zoek gegaan naar een meer waar we forellen zouden kunnen vangen. Het 1e meer lag vlakbij ons huis. Bij aankomst bleek echter dat de eigenaar al 20 jaar geleden gestopt was (lang leve internet). Vervolgens zo’n 50 km het binnenland in, een ander meer opgezocht. Daar aangekomen was de eigenaar zeker naar het buitenland vertrokken met het in de zomer verdiende geld, want er was niemand thuis en het meer(tje) lag er verlaten bij. Dan maar gewoon op baars en snoek gaan vissen. Al snel een meer gevonden en de rest van de dag lekker gevist en gewandeld (het meer rond was 3 kilometer). Allemaal een klein snoekje gevangen (en Rene natuurlijk weer 2; die jongen kan zich ook niet inhouden).

Teddy, de bootverhuurder, belde onderweg nog dat we vanwege het slechte weer de boot voor hetzelfde geld een dag langer mochten houden. Toch tof dat hij dit spontaan doet. Verder wist hij nog een put-and-take die hij ons kon aanbevelen. We moeten een beetje van de straat blijven, dus morgen maar eens op pad daar naar toe. Vanavond Spatzle gegeten!

De heenreis

De heenreis:

Verliep zeer voorspoedig, vertrek om 5:30 uur te Nijkerk, in Duitsland de gebruikelijke “baustellen” maar niet veel vertraging. 

Uiteindelijk kwamen we om 15:30 uur met de ferry in Helsingborg. Die overtocht was vrij speciaal want Wiegert en René moeten met een vele Chinezen uit Shanghai op de foto. 

Het huis is inderdaad heel ruim, het bevat alleen de halve inboedel van de originele bewoners: zelfs de vriezer zit halfvol eten en de nagellak staat in de koelkast (zeker een Zweeds gebruik). 

De woonkamer beneden (we hebben er boven ook nog een wat kleinere) is 9 meter bij 4,5 meter. In de badkamer kun je mekaar achterna zitten. We hebben een nog een schuur en inpandig een grote ruimte met wasmachine en wasdroger. Een prima zonnig tuinzitje (en een huiskat die we moeten voeren).

De bootinstructie hebben ook al gehad.. werkelijk een giga-schip. We gaan het morgen zien. Eerst aan de soep, maar er zijn geen diepe borden of soepkommen... improviseren dus.